Takie mam właśnie na sprawę spojrzenie,
wszystko co dobre, na pewno docenię,
i bez wątpienia i komplikacji
przyznam tym co ją mają,
choć trochę racji,
bez kompilacji, z potrzebnym słowem,
mam do nich szacunek, za czyny stosowne,
gotowe,
choćby tylko,
schematy stosowali,
lubię ich bardzo, swoich ziomali,
wiele chwil wspólnie spędzonych,
tyle już zdarzeń w neuronach utrwalonych.
Tego się nie da już zniszczyć siłą,
łatwo by było, ale się nie da,
to niemożliwe bo to wspomnienia.
Wsłuchaj dokładnie się w siebie,
Nie trywializuj, postaraj się wiedzieć,
wszystko co wiedzieć powinieneś
gdy odkryjesz co niedokryte,
i poznasz lepiej treści ciemne
niewyjaśnione, nie poddane obróbce,
pójdziesz wnet naprzód jak wojska hufce
biorąc za przykład demagoga, mówcę,
nie spłoniesz jak on, niczym zielsko w lufce.
Kolejne brzmienie i inne wcielenie
Pragnień ciche urzeczywistnienie,
marzenie spełnione tak szybko i jasno,
zwizualizuj, więc takie obrazy,
wtedy na pewno, gwiazdy nie zgasną.
Ciężkie powieki, jaźńi skupienie,
na faktach,
których,
nie było,
nigdy.
To teraz widzisz schizofrenię,
łapie w swe sidła,
z pomocą liczną,
te wizje pewnie,
już nigdy,
nie znikną.
Obsesja,
psychiki, rychłe rozszczepienie,
obłąkanie
i głosów jęczenie,
w głowie,
tak to depresja,
głęboka,
spróbuj temu zaprzeczać.
Kwadraty, spirale,
obrazy straszliwe,
postacie, zdepersonifikowane,
tajemnicą okryte,
czy to w ogóle,
jest możliwe?
Niestety,
Twierdzącą wysuwam odpowiedź
I choć to dzieje się w twojej
głowie,
tylko,
albo i aż,
już nigdy, nie będzie,
świat,
jakim go widzieć chciałeś poprzednio,
niezmienną, spiralną
i szarą barwą,
okrywać się będzie jak senną marą,
okropną i ostrą,
jak srebrna brzytwa,
podetnie wnet ciebie,
czysta jak kryształ.
Możliwym jest w cyfry wtopić uczucie?
Czy można pozbawić człowieka złudzeń?
Jak każda moneta, w Euklidesa przestrzeni
Jedną ze stron, może wnet los odmienić.
Ukazać pozytyw, dać też wskazówkę,
A może do ręki nabitą lufkę,
Szklaną przekazać.
Zarówno, dalsze dzieje ukazać
i także uwstecznić, jak na obrazach
ujęto,
zdarzenia, które miejsce miały,
które już były, historię zmieniały,
tworzyły
i pokazały, ile drzemie siły,
w jednostce zdolnej,
do inicjatywy.
Droga otwarta na cuda i dziwy.
Spliffy jamajskie, badylki zielone,
nigdy w życiu nie zatonę,
mamonę,
zawsze na zielone znajduję,
nie prowokuję
czuję przypływ zielonej energii
lubię gdy dym łagodny krzepi
nic tego nigdy nie zmieni
dokładnie,
czuję sie poważnie
śmiertelnie
nabity w butelkę
po piwie,
lufa wetknięta
bongo będzie akurat na święta
jak śnięta, jest moja dusza
jak ryba w stawie się nie rusza
bo haszem ona jest przesiąknięta
niech dym przewija się nawet na święta
niedziele, soboty
i całe tygodnie, tygodnie calutkie
skreć więc bluncika,
nabij więc lufkę
fifiszę szklaną jak szyba w beemie
zapodaj hita, ja tu nie ściemnię
lirycznie,
magicznie,
dym rymem oplatam
czasem prozaicznie,
swe płuco przepalam.
Badylki, zielone, spliffy czy gruda
jak są ziomale, zawsze się uda.
Od zawsze życie tak zapierdala,
takie jaranie i nie ma wała
zespala i integruje
wnet nową inwencję w mózgu poczujesz.
To jest tehace,
wzlecisz wysoko,
niczym Alladyn,
jak millenijne race,
śmieszne, zarazem kolorowe.
Inwencje nowe
pomysłów tysiące,
pomysł goni pomysł,
zające na łące,
widzisz,
to nic dziwnego,
nie jesteś w sobie
spoko kolego,
nic złego,
tutaj się nie stało
zielone cię nie sponiewierało
jak wódy połówka,
jebany ból głowy
drugi dzionek i kacor gotowy
Finalnie, banalnie
trywialne z tego wnioski,
herbalna ucieczka dla całej Polski,
zielony escape dla ogółu świata,
osprzęt przygotuj,
reggae wnet zarzuć,
skręcaj już bracie bata !